Mengenal punca kenaikan kos insurans perubatan: Perlu kerjasama antara BNM, KKM, dan Hospital Swasta

Saya terbaca satu tulisan menarik di LinkedIn, oleh orang lama industri insurans medical card, Tn Sonny Tan.

Ada banyak persoalan yang selama ini terbuku, beliau ajukan dengan baik.

Saya kongsikan balik di sini dengan bantuan Sheikh GPT:

Kenaikan premium insurans perubatan baru-baru ini oleh banyak syarikat insurans telah menimbulkan kebimbangan di kalangan ahli politik dan pengawal selia yang menerima banyak aduan daripada pengguna.

Tindakan Bank Negara Malaysia untuk mengehadkan kenaikan premium kepada 10% hanya langkah sementara kerana ia boleh mematikan perniagaan insurans perubatan melainkan kadar inflasi penjagaan kesihatan swasta dikurangkan kepada 10% atau kurang.

Inflasi penjagaan kesihatan perlu ditangani pada punca iaitu penyedia penjagaan kesihatan swasta.

Sebelum pelaksanaan Akta Kemudahan dan Perkhidmatan Penjagaan Kesihatan Swasta 1998 (PHFSA), kos bekalan dan perkhidmatan hospital adalah sekitar 25%-35% daripada bil keseluruhan. Kini, ia boleh mencecah sehingga 70%.

Soalan yang perlu dijawab:

1. Kenapa bekalan dan perkhidmatan hospital meningkat daripada 35% kepada 70% daripada jumlah bil?

2. Kenapa ubat-ubatan di hospital swasta lebih mahal berbanding ubat yang sama di farmasi luar?

3. Kenapa barang guna habis seperti sarung tangan dikenakan caj mengikut kotak, bukan jumlah sebenar yang digunakan?

4. Kenapa lampin pakai buang dikenakan caj berdasarkan pek terbesar, bukan jumlah sebenar yang digunakan?

5. Kenapa harga barang guna habis di hospital swasta lebih mahal berbanding harga di luar?

Hospital swasta dikawalselia sebagai perniagaan di bawah Kementerian Perdagangan Dalam Negeri dan soalan berikut perlu dijawab:

1. Adakah hospital swasta memaparkan harga semua barang guna habis?

2. Adakah margin keuntungan melampau untuk barang guna habis di hospital swasta melanggar undang-undang?

3. Prinsip “willing seller, willing buyer” tidak boleh digunakan kerana pesakit tiada kawalan terhadap penggunaan barang guna habis di hospital.

4. Apakah margin keuntungan yang munasabah untuk barang guna habis? Adakah margin keuntungan patut lebih tinggi daripada pembekal luar? Adakah hospital patut memberikan manfaat diskaun pukal kepada pesakit?

Pesakit yang membayar sendiri sering dikenakan bil lebih murah berbanding pesakit yang berinsurans.

Perbezaannya boleh menjadi sangat besar.

Soalan yang perlu dijawab:

1. Kenapa bil pesakit yang membayar sendiri lebih murah?

2. Adakah wajar pesakit yang berinsurans dikenakan caj lebih tinggi?

Siapa yang patut mengawal amalan perniagaan hospital swasta?

Soalan yang perlu dijawab:

1. Siapa yang boleh melakukan audit bebas terhadap hospital swasta?

2. Bolehkah harga barang guna habis distandardkan?

3. Bolehkah margin keuntungan barang guna habis dihadkan pada kadar yang munasabah?

4. Bolehkah barang guna habis dikenakan caj berdasarkan penggunaan sebenar, bukan berdasarkan pek penuh?

Pendekatan holistik yang melibatkan semua pihak – pengawal selia, penyedia, dan pengguna – diperlukan untuk mencapai situasi menang-menang.

NOTA SAYA

1. Di ruangan komen, ada beberapa doktor kerajaan dan swasta turut memberi komen.

2. Ada komen daripada doktor kerajaan yang berkongsi pengalaman dikenakanan caj melampau oleh hospital swasta.

3. Sudah tiba masanya BNM dan KKM bekerjasama dalam menangani isu ini untuk kebaikan rakyat terbanyak.

4. Mohon di peringkat kerajaan mewujudkan program penjagaan kesihatan seumpama medical card ini di peringkat nasional, mirip program CUEPACS Care kepada kakitangan awam.

5. Sekarang sudah ada alternatif kepada medical card takaful iaitu melalui program crowd sharing tapi ia bukan di bawah bidang kuasa BNM. Alangkah bagusnya jika model sama boleh dibuat di bawah industri takaful.

Sumber dari FB Afyan Mat Rawi

............................................................

Buku F.I.R.E - FINANCIAL INDEPENDENCE RETIRE EARLY
RM49.00
Harga termasuk kos penghantaran

www.BukuFIRE.com